Kişinin yaşadığı toplum içre kıymeti olan , yetenek, hareket ve sair davranış biçimlerini vüruttirdiği proseslerin tümüdür.
Eğitim, önceden saptanmış esaslara gereğince insanoğluın davranışlarında belirli vürutmeler sağlamlamaya yarayan planlı etkiler sürecidir.
Eğitim; kişinin davranışlarındaki yaşantısı aracılığıyla kasıtlı olarak ve isteyerek değhizmetme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok teşhismı gestaltlabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla yeğleme edilen teşhism:
“Ferdin davranışında, kendi yaşantısı aracılığıyla ve kasıtlı olarak istenilen yönde( eğitimin fakatçlarına onat ) değhizmetme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık gereğince;
· Eğitim bir prosestir.
· Eğitim sürecinde, kişinin davranışlarının istenilen yönde değhizmettirilmesi fakatçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değhizmetme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Eğitim sürecinde kişinin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç esas öğesi vardır.
1. Fakatç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Eğitim fakatçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam paha ve değerlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı mecmu kültürler için bire birdır. Fakatçların içeriği ve öğrenme için kullanılan öğretme yöntemleri kültürden kültüre gereğince değhizmetebilir, ancak sürecin doğbeyı değhizmetmez.
Eğitim kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih boyunca biraşırı filozof ve pedagog, eğitimin ne olduğuna konusunda farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuştur. Hasetmüzde ise eğitimin kabul edilen ölçünlü teşhismı şudur: Eğitim, kişinin davranışlarında kendi yaşantıları aracılığıyla kasıtlı olarak istendik davranış değhizmetikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin umumi hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın içre eğitime konusunda temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları aracılığıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değhizmetikliği” ve “süreç” kabilinden kelimeler eğitimin anne taşlarıdır.
Eğitim, âdem için yaşam boyu devam eden bir prosestir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise kişinin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik yani beklentilere ve hedeflere onat olabileceği kabilinden istenmedik yönde de vürutebilir. Eğitim sürecinin hizmetletilmesi ise kasıtlı yani programlı ve programlı olabileceği kabilinden vürutigüzel de mümkün. Kasıtlı olarak meydana getirilen eğitime formal eğitim bilimi, vürutigüzel meydana getirilen eğitime ise informal eğitim bilimi denir. Elan açıklayıcı bir örnek verirsek meslek, dershane, eğitim bilimi merkezleri kabilinden mekânlarda verilen eğitim bilimi formal; kişinin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı sıfır eğitim bilimi ise informal eğitidir. Kısaca eğitim bilimi yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Eğitim Türleri
Eğitim türlerine gereğince sınıflandırıldığında formal ve informal eğitim bilimi yürütmek üzere dü tür ortaya çıkar. Formal eğitim bilimi okullarda ya da kurumlarda belirli bir tasavvur ve yetişek çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu eğitim bilimi tipinin belirli bir amacı vardır. Bu düzende eğitim bilimi süreci idari bir ekip ve eğitmenler tarafından planlanır. İnformal eğitim bilimi ise otomatik vüruten plansız ve programsız meydana getirilen eğitimdir ki birey bu eğitimi sosyal çevresinden gizil olarak edilir.
Eğitim Sistemi
Eğitim, bir tip olarak ele alındığında ise eğitim bilimi sisteminin üç esas ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, prosesler ve çıktılardır. Kök; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, yapı, donanım, maliyet, personel kabilinden fiziki unsurlardır. Süreç; meslek içre meydana gelen dersler, öğrenme yaşantıları ve ibret aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde uzmanlık, yeterlilik, bitirme, sınav skorları kabilinden istenilen davranış değhizmetiklikleridir.